En wat is dan de kunst van het oud worden?
Dat je lichamelijk zo fit mogelijk blijft?
Of…
Dat je je lichamelijke ongemakken draagt?
Of…
Dat je je aanpast aan de omstandigheden?
Of…
Dat je een sociaal actief leven houdt?
Of…
Of…
Ik kan niet zeggen dat ik het antwoord weet. Maar ik weet wel dat er ouderen zijn die elke dag lijden onder het feit dat ze ouder worden.
Lijden omdat ze dingen niet meer kunnen;
Lijden omdat ze dingen vergeten;
Lijden omdat ze mensen om zich heen verliezen;
Lijden omdat ze ….. oud zijn.
Wij komen dagelijks bij senioren met dementie die een ‘handje’ nodig hebben. Een “handje” omdat ze zelf vergeten dat ze zich moeten wassen of dat ze eten moeten maken.
Dit doen we met liefde en op basis van gelijkwaardigheid. Dat betekent dat we hen niet als oud en zielig zien maar als mens.
En weet je wat nou zo bijzonder is, daardoor heeft deze senior ook (eventjes) het gevoel dat hij wat minder lijdt onder het feit dat hij ouder wordt
Hoe gaaf is dat!
Daar kom je toch elke dag je bed voor uit?!
Samen maken we het verschil
