Ik schrok toen ik hoorde dat ik beginnende dementie heb
Maar met wat hulp red ik het prima thuis
Sinds ik weduwnaar ben woon ik alleen in het huis waar onze kinderen nog zijn opgegroeid. Daar geniet ik elke dag van; van het huis, de tuin maar ook van de buurt. Na het overlijden van mijn vrouw heeft het echt wel even geduurd, maar ik voel me hier weer echt thuis!
Al een tijdje merkte ik dat mijn geheugen achteruitging en bij de huisarts bleek dat ik beginnende dementie heb. Sindsdien maken mijn kinderen zich grote zorgen. Ze vinden dat ik per direct kleiner moet gaan wonen. Ik snap dat wel maar ik wil graag zo lang mogelijk blijven wonen in mijn eigen, fijne huis en verhuizen kan altijd nog. Tegelijkertijd wil ik de kinderen niet belasten om me te helpen met het huishouden, koken, de tuin of bijvoorbeeld met m’n vastgelopen laptop. Ze wonen niet om de hoek en zijn al druk genoeg met hun werk en eigen gezin.
Ik praat graag met haar, ook over mijn haperende geheugen
Via een vriend hoorde ik over BurenService en hun assistentie bij dementie. Daarna ben ik ook gelijk abonnee geworden. Ik heb nu een lieve assistente, Jessica, in de buurt, blijf zelfstandig en de kinderen hebben rust. Ik ben zo blij met haar, zij assisteert me waar en wanneer nodig, helpt met bijvoorbeeld de boodschappen en koken maar ook met de computer.
Jessica weet veel over dementie, geeft mij vertrouwen dat ik dingen kan leren en zelf kan blijven doen. En, mocht dat even niet zo zijn, dat ze altijd dichtbij is. Ze snapt dat ik thuis wil blijven wonen en denkt mee hoe we dat moeten doen. Zo hebben we laatst samen een mooie, grote agenda gekocht zodat ik weer precies weet wanneer de kinderen, Jessica of bijvoorbeeld de tuinman komt. Doordat Jessica er regelmatig is zijn de kinderen gerustgesteld. Ze weten dat Jessica op een respectvolle manier een oogje in het zeil houdt waardoor zij hun eigen leven kunnen leiden.
Volgens mij whatsappen ze nu zelf ook met Jessica als ze vragen hebben over dementie.
